woensdag 28 december 2011

Samenwerkende gemeenten



In perioden van krimp bezuinigt het Rijk op de uitgaven aan de gemeenten. Dit wordt gedaan door bijvoorbeeld gedaan door (wettelijke) taken over te hevelen naar de gemeente zonder daarvoor het noodzakelijke budget beschikbaar te stellen. Kleine gemeenten hebben hierdoor steeds meer problemen. De (wettelijke) taken kunnen niet meer goed worden uitgevoerd. De gemeente heeft dan maar twee opties: fuseren of samenwerken. Maar leidt samenwerking niet uiteindelijk toch tot het ander? En als dat zo is, wat overigens mijn overtuiging is, moet je dan als gemeente goed opletten met welke gemeenten je gaat samenwerken om later niet voor verrassingen te staan?

Zelf woon ik in Rijen, in de gemeente Gilze en Rijen (ruim 26.000 inwoners), dat tussen Breda en Tilburg ligt. Mijn gemeente kan nu nog alle wettelijke taken uitvoeren. Maar ook hier wordt het moeilijker. Het college merkt dat ook en wil gaan samenwerken met een aantal kleinere gemeenten: Alphen-Chaam, Baarle-Nassau en Goirle.
Op zich lijkt dit een logische gedachte. De kleine groene gemeenten die gaan samenwerken tussen de twee grote steden Breda en Tilburg.
Maar...
De vraag en twijfel die ik erbij heb is wat de meerde voor onze gemeente in deze samenwerking. De problemen in die andere gemeente zijn alleen maar groter. Samenwerking is over het algemeen een eerste stap naar fusie. En we hebben gezien dat middelgrote gemeenten met heel veel oppervlakte niet goed functioneren. Kijk maar eens naar de gemeente Moerdijk. Elk dorp heeft zijn vertegenwoordigers en niemand vertrouwd de ander. Er is te veel versnippering en tegenstrijdige belangen. Welke kern krijgt de meeste aandacht?

Samenwerking werkt beter als er minder kernen bij betrokken zijn. Voor Gilze en Rijen is dan Dongen een meer vanzelfsprekende keuze; ongeveer even veel inwoners, de kernen liggen dicht bij elkaar en er spelen de zelfde onderwerpen. Maar ook hier zitten nadelen aan. De vaste lasten voor de inwoners van Dongen ligt aanzienlijk hoger dan in de gemeente Gilze en Rijen. Dus bij een fusie gaan de inwoners van Gilze en Rijen meer betalen. (Overigens zijn de kleine gemeenten ten zuiden ook een stuk duurder om te wonen, net als Breda.)
Als mijn gemeente alleen voor kwaliteit en lage kosten zou gaan, dan is alleen de gemeente Tilburg een logische "partner", maar dit is als vloeken in de kerk. Het mag niet gezegd worden. Want de verhoudingen in inwoners is 200.000 tegen 26.000. Hoeveel invloed heb je dan nog?

Mijn conclusie is dat het niet zo eenvoudig is om goede partners te zoeken en dat je eerst goed helder op papier moet hebben welke kwaliteiten en eigenschappen je zoekt in een partner, alvorens de keuze te maken. Het is jammer dat in mijn gemeente het nu andersom gebeurd.

vrijdag 21 oktober 2011

JA, natuurlijk!

Ben jij al orgaandonor?” is de vraag van deze week. Van 17 tot en met 23 oktober is het Donorweek. In deze week wordt er extra aandacht gevraagd om donor te worden.

Het is behoorlijk balen dat het systeem van registreren niet is gewijzigd. Ik had graag gezien dat het omgedraaid zou worden, dus dat men bij weigering zich registreert in plaats van aanmelding als (potentieel)donor. Nu dat het huidige kabinet zijn ziel en zaligheid heeft verkocht aan o.a. de SGP komt dat systeem er zeker niet. Misschien wordt dat dan tijd om het over een andere boeg te gooien en een belonings- systeem toe te passen bij registratie. Een geregistreerde krijgt bijvoorbeeld voorrang als hij of zij zelf een donororgaan nodig heeft ten opzichte van iemand die niet als donor is geregistreerd.

Er zijn mensen die dit moreel verwerpelijk vinden en andere die juist weer praktische bezwaren hebben en er is een grote groep mensen die het wel met mij een is. De morele bezwaren vanuit godsdienstige overtuiging vind ik het moeilijkste om daar een goed tegenargument op te geven. Geloof is namelijk iets persoonlijk en een gevoelskwestie. Het tegenargument dat ik heb komt van een goede vriend van mij (die dominee is). In de bijbel staat geen verbod op het beschikbaar stellen van organen en dat we elkaar zo goed mogelijk moeten helpen. Het schenken van een orgaan na de dood is dan ook een zeer barmhartige daad, toch een van de belangrijkere pijlers in het geloof.
Dan het argument van het gelijkheidsbeginsel. Iedereen is gelijk en daarom zou er geen onderscheid gemaakt mogen worden wie er hoger op de lijst mag staan om in aanmerking te kunnen komen voor een orgaan.
Dit zou kloppen op het moment dat we inderdaad allemaal gelijk zouden zijn. Maar dat zijn we nu eenmaal niet, want dan zou ook iedereen als donor geregistreerd moeten staan, of juist niemand op basis van die gelijkheid.
Praktische problemen zijn over het algemeen makkelijker op te lossen. Het systeem moet uiteraard zo transparant zijn dat de geregistreerde kan zien dat hij of zij ook daadwerkelijk staat geregistreerd en de privacy moet natuurlijk gewaarborgd zijn. Dan komen we bij groepen die zich niet of moeilijk kunnen registreren omdat ze bijvoorbeeld geen vaste verblijfplaats hebben of een vervelende ziekte waardoor zij niet als donor in aanmerking kunnen komen. Voor deze groepen (en mogelijk zijn er nog meer te bedenken) zou een uitzondering gemaakt moeten worden.

Het beste is natuurlijk dat er vanzelf meer geregistreerde donoren komen. Dan hoeven we ook geen extra systemen op te tuigen. Daar kunt u bij helpen. Daarom… MELD U NU AAN op www.jaofnee.nl

vrijdag 7 oktober 2011

Bouwen, bouwen, bouwen

In de zee van ellende in de bouwwereld, ligt een klein eilandje dat Gilze en Rijen heet. Daar waar in de meeste gemeenten de woningbouw volledig op zijn gat ligt, lukt het de gemeente Gilze en Rijen nog steeds om bouwprojecten van de grond te krijgen. Hoe kan het toch dat een kleine Brabantse gemeente nog tot woningbouwontwikkeling komt? We gaan op zoek naar antwoorden.

Bizar dat er in onze gemeente nog steeds veel woningen worden gebouw en verkocht. Wat de oorzaak daarvan is, is moeilijk te beantwoorden. Een ding kan ik er al wel over gezegd worden, oud wethouder Bert Wagemakers zou er trots zijn. Zijn motto was “bouwen, bouwen, bouwen” en “bouwkranen wil ik zien”. Destijds viel dat niet mee, er waren maar weinig bouwkranen omdat de projecten maar moeizaam van de grond kwamen. Het gerucht ging dat hij van zijn ambtenaren een miniatuur bouwkraan op zijn bureau heeft gekregen. Zo kon hij toch nog naar een bouwkraan kijken…

Maar goed, terug naar de dag van vandaag. Het lijkt nu de omgekeerde wereld. De conjunctuur is een recessie geworden, maar er worden meer woningen gebouwd dan in de hoogconjunctuur, de begin jaren 2000. Waarom kan er nu in Gilze en Rijen volop gebouwd worden?
Volgens een makelaar zijn nieuwe woningen in verhouding gewilder dan oude. “Ja duhu… maar, zeg ik, daarin zit het verschil toch niet met onze omgeving. Wij hebben in verhouding echt niet zoveel nieuwe woningen. Wat is er in Gilze en Rijen dan anders?”. Blijkbaar is dat een mix van factoren. Alle basisvoorzieningen zijn aanwezig, onze gemeente ligt goed ontsloten aan de snelweg er is een treinstation. Dus de bereikbaarheid van werk is hier goed. Dit is noodzakelijk om mensen te trekken, maar er zijn ook andere belangrijke factoren zoals de leefomgeving. Laten we ons vergelijken met een goed (fout) voorbeeld zoals de Reeshof. Ook daar is een treinstation en een verbinding naar de A58 en A59. Maar er staan in verhouding veel meer woningen te koop. Dat ligt vooral aan de leefomgeving. De Reeshof is een prototype vinex-lokatie waar in de jaren 90 het groen is opgeofferd om zoveel mogelijk woningen per vierkante meter te realiseren. Maar juist ruime woningen, in niet te hoge dichtheden, in groene woonomgevingen worden hooggewaardeerd en daardoor nog verkocht.

Elke gemeente heeft een verzadigingsgraad voor nieuwbouw, alleen is die in Gilze en Rijen wat hoger dan het gemiddelde. Dat neemt niet weg dat het er wel is. Als de economie nog verder daalt dan wordt het moeilijker om woningen te verkopen. Een veel gebruikte truc is om het aantal woningen per vierkante meter te vergroten om de prijs per woning lager te maken en het totaal rendement in balans te houden. Er is echter wel een keerzijde aan deze medaille. Het groen wordt als eerste opgeofferd en dat gaat weer ten koste van de leefbaarheid, waarvan we net hebben kunnen lezen dat het een van de belangrijkste factoren is om nu nog woningen te kunnen verkopen. Bovendien krijg je door te bezuinigen op de leefomgeving uiteindelijk de rekening dubbel gepresenteerd door de snellere verloedering van een wijk. Bent u wel eens in de B-wijk van de Reeshof geweest? Daar staan de woningen zo dicht op elkaar dat er geen groen in de wijk is. Gevolg: criminaliteit, drugsoverlast, leegstand, verloedering. Om zo’n wijk op te knappen heb je miljoenen nodig om er weer wat van te maken. En dat voor een wijk die slechts 20 jaar oud is.
Er kan uiteindelijk beter niet of met verlies gebouwd worden dat te dicht op elkaar.
Dus Gilze en Rijen. Als u wilt blijven bouwen, houdt het groen, open en leefbaar of doe het niet…

Laat de groene bouwkranen maar komen.

maandag 26 september 2011

Gelijk hebben is leuk, gelijk krijgen is alles


Aan de methode die Wilders toepast is duidelijk te merken dat de inhoud niet meer zo belangrijk is. God wat is die man inconsistent… Maar als geen ander weet hij wel te scoren. De tijd dat we keurig over politieke onderwerpen debatteren lijkt op zijn eind te lopen. De tijd van bevlogen straatvechters die kleur bekennen is aangebroken. Welke partijen zullen dit snel doorkrijgen en daar op inspelen?

In tijden van crisis en grote verschillen moet er wat te kiezen zijn. Maar als we de algemene beschouwing van dit jaar analyseren, dan kom je tot de conclusie dat er weinig fundamenteel te kiezen valt. Ja, voor of tegen Europa. That’s it!
Voor de rest struikelen de dames en heren over hun eigen correctheid en stokpaardjes zonder nu echt fel te bepleiten waar ze voor staan. Het is een eenheidsworst geworden. Zelfs de SP is geen echte “tegen-partij” meer en dat juist oppositieleider Job Cohen het ultieme voorbeeld is van de correctheid zegt toch genoeg?
  
Wilders is als enige van het oude concept van geen ruzie maken afgestapt en dat legt hem geen windeieren. En dat zonder zelfs maar een inhoudelijk programma te hebben. Hij is juist bewust op zoek naar tegenstellingen.
Het wachten is nu op het moment dat de andere partijen dit gaan inzien en daar op gaan inspelen. Bij Alexander Pechtold zien we het al een beetje terug. Hij gebruikt veel beeldspraak om tegenstellingen met de PVV te duiden, maar het is nog te netjes. Laat de vonken er maar eens vanaf spatten. De belangen zijn ernaar! Bij  een aantal partijen moet het roer om en zal een andere woordvoerder gekozen moeten worden. Zo zou de PvdA Job Cohen beter kunnen vervangen voor de bevlogen “Straatvechter” Diederik Samsom. Iemand die niet op zijn mondje is gevallen en recht op zijn doel af gaat. Zo’n buldog die zijn tanden ergens inzet is nodig om niet alleen gelijk te hebben maar ook te krijgen.        

Wilders lijkt op "Kut-Marokkanen"

En daar stond hij dan, te tieren en tegen alles aanschoppen. Wilders gebruikte, voor Nederlandse begrippen, politiek zware woorden tijdens de algemene beschouwing. Zelfs de minister president moest het ontgelden. Hij lijkt een groot man om zo te keer te gaan, maar buiten de camera’s speelt zich wat anders af. Daar is Wilders een zeer eenzame man. Veel vrienden heeft hij niet en de continue beveiliging laat duidelijke sporen na. Uitsluiting kan vreemde dingen met een mens doen. Kijk maar eens naar straatterroristen zoals “Kut-Marokkanen”.


Wilders was de enige bevlogen en felle debater in de algemene beschouwingen in Den Haag. Hij had het met iedereen aan de stok. “Doe ff normaal man” is inmiddels een bekende term geworden.
Maar ook woorden als “Bedrijfspoedel, islamitische aap, Marokkaans tuig en kopvoddentax” zitten in het repertoire van Wilders alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Wilders wordt in het politieke debat steeds feller en extremer, waarbij de waarheid al lang ver te zoeken is.
Dat Wilders daarmee meer gemeen heeft met zijn verfoeide “Kut-Marokkanen” dan hem lief is, zal hij vast niet willen horen.

Uitsluiting, isolement en uitzichtloosheid zijn de ingrediënten om schijt te hebben aan regels en gezag. In grote steden zien we dat mensen met dit profiel zich gaan groeperen in “clans” (vaak van de zelfde etniciteit) om in hun eigen wereld van de straat, eigen regels gaan hanteren en gedrag tonen om maar respect af te dwingen. Met als doel om iemand te zijn. Dit soort groepen worden door uitsluiting steeds extremer en leveren veel overlast om maar erkenning te krijgen van hun bestaan. En zo zijn o.a. de Kut-Marokkanen” ontstaan.
Ook bij Wilders zien we dat hij door eenzaamheid en uitzichtloosheid (van zijn continue beveiliging) steeds extremere standpunten inneemt en zijn wereld steeds meer alleen de politieke wereld is geworden.
Het beste recept om staatsterrorisme te bestrijden is om mensen uit hun isolement en uitzichtloosheid te halen In plaats van ze de grond in te stampen of te negeren kun je ze beter een knuffel geven en met respect behandelen. Ik hoop dat het zelfde ook voor Wilders geldt.
Dat hij door het opheffen van zijn isolement en eenzaamheid misschien wat gematigder wordt, minder om zich heen slaat, anderen niet meer beledigt of kwetst...

Wie wil Wilders een knuffel geven?

zaterdag 17 september 2011

Kortzichtig Kabinet

Onlangs ging ik met de trein naar Den Bosch en las een "opmerkelijk" stukje uit  "De Pers".
Het artikel vond ik zo kenmerkend voor het beleid van deze gedoog-steun-regering dat ik het hier heb overgenomen.

De classificatie van vogels in ‘meer dan tienduizend soorten’ is volgens VVD-Kamerlid René Leegte één groot complot om beurzen binnen te halen. Het Kamerlid lanceert deze week een plan om de uit de pan rijzende vogelonderzoeksgelden aan banden te leggen.
‘Ik geloof er helemaal niets van, al die soorten’, aldus de parlementariër. ‘Veel meer dan zes is nergens voor nodig. Wat mij betreft houden we het bij zwarte, witte, zwartwitte, dikke bruine, drijvende vogels en de rest. Alle andere details zijn geneuzel in de marge, op kosten van de belastingbetaler.’
Leegte wordt in zijn mening gesteund door staatssecretaris Henk Bleker (CDA). ‘De focus op details is compleet doorgeslagen. Een kievit (Vanellus vanellus) is bijvoorbeeld gewoon een zwartwitte vogel, net als de ekster (Pica pica). En daar hebben we er al meer dan genoeg van. Misschien zien ze er net iets anders uit, maar mensen toch ook? We hebben ons te lang door ornithologen zand in de ogen laten strooien. Zes vogelsoorten is meer dan genoeg.’
Voor Bleker moet een groot aantal vogelsoorten niet langer een doel op zich zijn. Hij wil een einde maken aan de ‘classificatie-industrie’, en subsidies voor ornithologen met 80 procent terugbrengen. ‘Als de Nederlandse kiezer zegt dat één kwikstaart genoeg is, dan moeten we daar naar luisteren.’
De staatssecretaris wil komend jaar al beginnen vogelsoorten te fuseren. Als eerste zullen de roerdomp (Botaurus stellaris) en de dodaars (Tachybaptus ruficollis) samengaan. Het gedrag van de vogels alsmede hun fysieke gelijkenis maakt een fusie volgens Bleker ‘pijnlijk doch noodzakelijk’. Later in het jaar zullen de ‘drijvende vogels’ knobbelzwaan (Cygnus olor) en meerkoet (Fulica atra) volgen.
Het verweer van biologen dat verschillende vogelsoorten simpelweg niet met elkaar kunnen voortplanten doet hij af als ‘ook maar een theorie’. ‘Kijk naar mijn pony’s. De ene is bruin en de andere heeft vlekjes. Toch zijn het allebei pony’s.’

Dit artikel is geschreven door Richard van der Toren voor "nieuws" website De Speld en is persiflerend, satirisch en parodiërend van aard. Maar ook typerend voor het beleid uit Den Haag. Minister Bleker zou het zo gezegd kunnen hebben.

woensdag 14 september 2011

(Be)zuinig op ambtenaren


U bent vast wel bekend met het feit dat de gemeenteraden een steeds kleiner “ambtelijk apparaat” (lees: minder ambtenaren)  willen hebben. Minder ambtenaren is minder salarissen en dus goedkoper, toch?
Zelfs vanuit Den Haag bemoeit men zich er tegenaan. Koploper hierin is de VVD, die in haar verkiezingsprogramma heeft staan dat er 25% minder ambtenaren moeten komen en 25% minder inhuur. Dat vooral de rijksoverheid en provinciale overheid moeten inleveren, neemt niet weg dat ook in gemeenteland de rem er flink op staat.

Wat we zien is dat in de meeste gemeenten  het “ambtelijk apparaat” (eigenlijk een rare term als je erover nadenkt) in de laatste 10 jaar ongeveer gelijk is gebleven of licht is gestegen. Het aantal taken dat de gemeente verplicht moet uitvoeren is de afgelopen jaren echter flink gestegen. Denk hierbij aan taken rondom de Wet Maatschappelijke ondersteuning (WMO) en de digitalisering van bestemmingsplannen.
U zult begrijpen dat er dus meer is ingehuurd om de extra taken te kunnen uitvoeren. Het verder terugdringen van het aantal ambtenaren zonder het aantal taken te verkleinen heeft automatisch het effect dat er nog meer (dure) externen worden ingehuurd.
Ik heb ooit eens berekend dat voor één ingehuurde ongeveer 3 ambtenaren kunnen werken. Tel uit je winst…

Het aantal taken, het aantal ambtenaren en inhuur zijn communicerende vaten. Het plan van VVD is dus gedoemd te mislukken als ze daarbij niet aangeven welke taken niet meer uitgevoerd dienen te worden. U raadt het al. Dat hebben ze inderdaad niet gedaan. Ja er wordt flink bezuinigd op natuur, maar dat zorgt echt niet voor 25% reductie en bovendien is minister Bleker al op de vingers getikt door Europa.

Als er bezuinigd moet worden, en dat moet, dan kun je het beste zorgen dat je goed gemotiveerd personeel hebt dat de taken zo goed mogelijk uitvoert en alleen externen inhuurt als er specifieke expertise noodzakelijk is.  Daarom kunnen gemeenten het beste met elkaar gaan samenwerken. Dat klinkt misschien wat vreemd van iemand die als ZZP-er in gemeenteland werkzaam is. Maar het is echt de goedkoopste en beste oplossing.   

Oftwel: de VVD spreekt ferme taal, maar spiegelt ons luchtkastelen voor. Extra bezuinigingen zullen nodig zijn en ik vraag me daarbij af welke bevolkingsgroep de extra bezuinigingsronde zal moeten ophoesten.
Waarschijnlijk Jan Modaal.